Moczenie nocne a Technika Bowena

Technika Bowena przy problemach moczenia nocnego u dzieci

moczenie nocne u dziecka

Moczenie nocne pojawia się często w wieku dziecięcym. Jest to sytuacja, w której dziecko nie kontroluje procesu oddawania moczu w wieku, w którym ta czynność powinna ona być wykształcona (czyli ok. 4-5 roku życia). Zdolność kontrolowania tej czynności pęcherza wymaga poczucia świadomości wypełnienia pęcherza, możliwości utrzymywania w nim moczu, świadomej kontroli nad czynnością zwieracza oraz chęci utrzymania moczu w pęcherzu, a także odpowiedniego treningu.
Moczeniem dziennym definiuje się jako bezwiedne oddawanie moczu w trakcie dnia.
Z kolei moczenie nocne to bezwiedne oddawanie moczu w trakcie snu, określane jako pierwotne (gdy dziecko nigdy nie miało kontroli nad czynnością pęcherza w nocy) lub wtórne (występującej u dziecka, u którego moczenie nocne nie pojawiało się w okresie co najmniej 6 miesięcy).
Dla zdecydowanej większości przypadków ten problem znika samoistnie wraz z wiekiem. Jeżeli Wasze dziecko ma powyżej 5 lat i nadal zdarza mu się moczenie w nocy, to jest to problem, który powinien być rozwiązany. Najlepszym okresem do podjęcia leczenia moczenia jest wiek 5-6 lat i w tym wieku osiąga się wyleczenie najszybciej. W starszym wieku, nawarstwiają się wtórne problemy psychologiczne, dodatkowo pogłębiając chorobę.

Ważne w tej sytuacji jest zrozumienie, iż "dziecko nie chce się moczyć, że jest to niezależne od jego woli. W związku z tym wszelkie kary, zawstydzanie dziecka, podawanie mu przykładów rówieśników bądź rodzeństwa prowadzą jedynie do pogłębienia problemu, gdyż na tą dolegliwość która ma swoją przyczynę fizjologiczną dodatkowo nakłada się problem stresu i poczucia niższej wartości. Konieczne jest zrozumienie przez rodziców, że dziecku potrzebna jest ich pomoc i współpraca."

Rozwiązaniem takiego problemu jest Technika Bowena. Sesja terapeutyczna tą metodą polega na wykonaniu serii charakterystycznych, delikatnych, ale jednocześnie precyzyjnych ruchów na poszczególnych mięśniach, grupach mięśni i powięziach (w obecności rodzica). Istotne jest to, że zabieg odbywa się bez siłowej manipulacji, jedynie dzięki celowej stymulacji łagodnymi ruchami palców wywołane jest drganie, wychwytywane przez receptory i przenoszone jako informacja do mózgu. Aktywowane są w ten sposób procesy samoleczenia w ciele dziecka, które pozwalają mu naprawić się i przywrócić do pełnej harmonii w sposób naturalny.

na początek